این کارشناس مسائل مذهبی افزود: اجمالا باید بدانیم که امام حسین(ع) از قیام خود چهار هدف اصلی را دنبال می کرد که اعاده‌ی حیثیّت جایگاه اهل بیت عصمت و طهارت به عنوان مرجع دینی و سیاسی، اجتماعی که این از جامعه کنار گذاشته شده بود و دوم هم ابراز مخالفت، تخریب شخصیّت و ابطال باطلی که بنی امیّه و شخص یزید باشد و قبل از بنی امیّه باشد.

 

 وی ادامه داد: بعد از ماجرای سقیفه به مرور اهل‌بیت عصمت و طهارت در جامعه به غربت کشانده شدند، اکنون که حضرت سجّاد(ع) به امامت رسیدند، بحران دوران ایشان همان چیزی بود که زمان سیّد الشّهداء (ع) بود، چون یزید همان یزید و از پلیدی‌اش هم چیزی کم نشده بود.

 

 

حجت‌الاسلام خرقانی تصریح کرد: از قبل نیز بنی‌امیه و دشمنان اهل‌بیت عصمت و طهارت برای این‌‌که دست آنان را از جامعه کوتاه کنند و دست مردم را از دامن حضرات معصومین، دو کار مهمّ انجام داده بودند؛ یکی این‌که هزینه‌ی ارتباط با اهل بیت خیلی زیاد شد، طوری که کسی جرأت نکند با اهل بیت ارتباط بگیرد، مثلاً فرض کنید بدون هیچگونه اتّهامی طرف را می‌کشتند، این از امام باقر معروف است که فرمود: "اگر کسی را به کفر یا زنا متهّم می‌‌کردند برای آن شخص بسیار ساده‌تر بود تا او را به علوی‌گری متّهم می‌کردند." این جرم نابخشودنی بود، یعنی به هیچ شکلی از آن نمی‌گذشتند.

 

وی خاطرنشان کرد: به عنوان مثال در دوران حضرت سیّد السّاجدین(ع) برادر رضاعی ایشان یا برادرر خوانده‌ی ایشان که یحیی بن امّ طویل است، آوردند و دست و پای او را بریدند، یعنی به این شکل! یعنی نه این‌که فقط یک تیر در سر او بزنند.

 

این کارشناس مسائل مذهبی افزود: در اخبار تاریخی ما است که وقتی امام سجّاد (ع) به امامت رسیدند چهار نفر ایشان را باور داشتند، یعنی فقر یاران را این‌طور می‌شود درک کرد؛ در روایات آمده که امام چهار یار داشت، تازه یکی از آن‌ها به نام ابو خالد کابلی بعداً ملحق شد، از ابتدا سه تا بودند، چون خود او (ابوخالد کابلی) گفته است که من از ابتدا باور به امامت امام سجّاد (ع) نداشتم، از این چهار نفر تشیّع دو نفر اصلاً روشن نیست؛ یکی سعید بن مصیّب و دیگری سعید بن جبیر. یکی هم یحیی بن امّ طویل بود.

 

وی ادامه داد: یعنی شرایطی که حضرت سجاد(ع) به امامت رسید این شرایطه که ابداً کسی امامت را باور ندارد، آن هم در چه شرایطی! دو تا از علمای برجسته‌ی اهل سنّت که حالا باید بحث شود خیلی از بزرگان مانند شهید ثانی ابداً سعید بن مصیّب را شیعه نمی‌دانند، حالا نمی‌خواهم وارد بحث آن شوم؛ ابو خالد کابلی که گفت من اوّل قائل به محمّد بن حنفیه بودم، بعد این‌ها آمدند با من صحبت کردند، نقد کردند و من باور کردم. یکی هم یحیی بن امّ طویل بود که او را مقابل حجاج آوردند و دست و پای او را بریدند. سعید بن جبیر را هم همین‌طور. یعنی کسی جرأت نکند به اهل بیت نزدیک شود.

وی تصریح کرد: مثلاً نقل‌ها این‌طور است که سعید بن جبیر متّهم شد که هوا خواه علیّ بن الحسین علیه السّلام است و او را گرفتند و کشتند! و تمام این اقدامات برای ترساندن مردم بود تا از اهل‌بیت فاصله بگیرند؛ نظیر آنچه که داعش در مدتی که به حکومت و قدرت رسید در مناطق تحت سیطره خود انجام میداد که به فجیع‌ترین شکل ممکن افراد را به قتل می‌رساند تا کسی دیگر جرأت مبارزه نداشته باشد.

 

حجت‌الاسلام والمسلمین خرقانی گفت:اکنون وجود مبارک حضرت سجّاد (ع) در این شرایط سخت می‌خواهند جایگاه اهل البیت را به جامعه برگردانند، یک مشکل دیگر هم دارند؛ بعد از شهادت سیّد الشّهداء (ع)، یک ناامیدی دامنگیر جهان اسلام شد، یعنی عدّه‌‌ای گفتند که اصل این دین را دیگر قبول نداریم! این عبارت «إرْتَدَّ النَّاسُ بَعْدَ الْحُسَيْن‏» را شنیدید، ارتداد لزوماً به معنای مرتد شدن فقهی نیست، یعنی مردم می‌گفتند پسر پیغمبر کشته شد و آسمان به زمین نیامد؛ همه چیز سر جای خود است، زلزله نشد، پس خدا چه وقتی قرار است در صحنه‌های اجتماعی ما ورود کند؟!

 

وی بیان کرد: هر اتّفاقی بیفتد این خدا ورود نمی‌کند، معاذ الله فرض کنید این اتّفاق برای مرجع تقلید شما بیفتد،ببینید چه ناامیدی حیرت آوری می‌شود؛عکس‌العمل علمای ما را نگاه کنید که بعد از شهادت شیخ فضل الله نوری چطور است، حالا اصلاً شیخ فضل الله که قابل قیاس با امام معصوم نیست؛ وقتی امام حسین (ع) به شهادت رسید، آن‌هایی که اهل دین و دیانت بودند از دین ناامید شدند، می‌گفتند پس خدا چه زمانی می‌آید ما را کمک کند. آن‌هایی که خیلی اهل دین و دیانت نبودند هم از ترس کاملا سکوت کرده بودند.

 

این کارشناس مسائل مذهبی عنوان کرد: لذا وقتی که حضرت سجّاد (ع) به امامت رسید افسردگی شدیدی عالم اسلام را فرا گرفته بود، شما وضع روحی حضرت را هم در نظر بگیرید؛ ما فقط بتوانیم تصوّر کنیم یک فردی روز عاشورا را دیده است، صحنه‌های اسارت را دیده است که غیرت الله اعظم است و بعد نسیان او هم صفر است، یعنی هیچ پرده‌ای روی حافظه‌ی حضرت نمی‌افتد، ۳۴ سال بعد هم همان شکلی بوده، در آن شرایط امامت حضرت شروع شده، یعنی نه جایگاهی برای او تعریف شده و نه یاران زیادی دارد و از طرفی، بنی‌امیه کاملا بر او مسلط و نظاره گر است. 

 

وی ادامه داد: علّامه سیّد جعفر مرتضی عاملی(ره) مقاله‌ای در مورد امام سجّاد دارند با نام «الإمام السَّجاد عليه السلام باعِثُ الاسلامُ مِن جَديد» یعنی امام علیّ بن الحسین، پیغمبر دوباره‌ی اسلام است، یعنی اسلام بعد از کربلا نابود شده را دوباره بلند کردند. 

 

حجت‌الاسلام خرقانی گفت: آن فاجعه‌ی عظیم رخ داده ، شما هم وضع روحی حضرت را لحاظ کنید که لطیف‌ترین و رئوف‌ترین شخص عالم وجود خود امام معصوم است، ببینید چقدر مصیبت کشیده است و مردم هم ناامید هستند، از دین برگشتند؛ البتّه نه فقط به خاطر روایت «ارْتَدَّ النَّاسُ بَعْدَ الْحُسَيْن‏»، یعنی شما تاریخ را نگاه کنید عدّه‌ای وارد فسق و فجور شدند، دیدید بعضی‌ها برای این‌که خود را از مشکلات رها کنند، وارد مسیر دیگری می‌شوند که همه چیز را رها کنند، فسق و فجور زمان امام سجّاد (ع) خیلی زیاد است؛ یک نمونه‌ی آن این است که شنیدند یک رقّاصه‌ای در بصره آمده است که یک روش جدیدی دارد یا یک سبک جدیدی دارد که إبن عبد ربّه می‌گوید همه‌ی جوان‌های مدینه اعم از زن و مرد به بصره سفر کردند تا ببینید که او چه کار می‌کنند، برای کنسرت او بلیط خریدند، در این شرایط امام سجّاد امامت کردند.

 

این کارشناس مسائل مذهبی ادامه داد: حضرت یک مشکل بزرگ دیگر هم دارد و آن این است که به خاطر حفظ جان ایشان نه تنها تنصیص عمومی ایشان نشده است، بلکه تنصیص به شخص دیگری شده که من امروز روضه‌ی خود را این قرار می‌دهم. یعنی به جای این‌که سیّد الشّهداء (ع)، نمی‌خواهم بگویم بر امام سجّاد صلوات الله علیه نصّ امامت نداریم! نه، این را نمی‌خواهم بگویم، خاصّ الخاص‌ها یک چیزهایی شنیدند، ولی آن چیزی که بین شیعیان مسلّم است این است که استقرار امامت علیّ بن الحسین (ص) به شخصیّت ایشان بود نه به نص! هم شیخ صدوق، هم شیخ مفید، هم شیخ طوسی و هم طبرسی فرمودند.

 

وی افزود: یعنی بگویند ایشان به چه دلیل امام است؟ بگویند که همه شنیدند پیغمبر (ص) ایشان را امام بعد از امام حسین (ع) می‌داند یا همه شنیدند که حضرت سیدالشهدا(ع) ایشان را امام بعد از خود اعلام کرده است، حتّی وقتی امام حسین(ع) به امّ سلمه رداء امامت را دادند فرمودند بعد از من یکی از فرزندان من می‌آید و این را از شما طلب می‌کند. 

 

حجت‌الاسلام والمسلمین خرقانی بیان کرد: خب در این شرایط بود که امام سجاد (ع) را به دست گرفت و مرور هدایت قلب‌ها و دل‌ها را مدیریت کرد، لذا باید بگوییم امام سجاد الگوی بی‌بدیل خسته نشدن در راه خداوند متعال بود و این خود درسی برای هرکسی است که در این دنیا به دنبال آزادگی و مقاومت می‌باشد.

انتهای خبر/ م.ب

پایگاه خبری - تحليلی صدای بلوچ