حجت الاسلام والمسلمین هادی بامری در گفتگو با خبرنگار
صدای بلوچ با اشاره به سالروز شهادت امام رضا (ع) در روز پایانی ماه صفر، بیان کرد: امام هشتم ما شیعیان در شهر مدینه به دنیا آمد که پس از شهادت پدر بزرگوارشان، مسئوليت امامت و رهبرى شيعيان را بر عهده داشت.
وی عنوان کرد: حضرت علی بن موسی ارضا (ع) بیشتر عمر خود را در شهر مدینه سپری کرد که با جبر مامون حاکم عباسی به مرو (مشهد فعلی) فراخوانده شد و تا زمان شهادت در این شهر بودند.
این کارشناس مذهبی گفت: 10 سال از دوران امامت ایشان، با حکومت هارون عباسی همزمان بود، در اين مدت، موقعيت مناسبى براى مبارزه علنى و رسمی براى آن امام پديد نيامد و بيشتر تلاش سياسى امام به صورت پنهانى انجام می‌شد.
حجت الاسلام والمسلمین بامری افزود: اما در ميان همه حکام عباسى، مأمون چهره اى ديگر داشت؛ او که برادر خود، امين را کشت تا خود به حکومت برسد، در برخورد با شيعيان و به ويژه شخص امام رضا(ع) از راهى ديگر وارد شد و شيوه اى ديگر را در پيش گرفت.
وی تصریح کرد: مامون پس از رسيدن به قدرت، براى امام نامه نوشت و حضرت را به ولى‌عهدى خود منصوب کرد، امام ابتدا از پذيرش اين امر خوددارى فرمود، اما پيگيرى و پافشارى مأمون و خوددارى امام، به آن‌جا انجاميد که مأمون دو تن را به نمايندگى از سوى خود که در خراسان بود، روانه مدينه کرد تا حضرت رضا (ع) را با اجبار به سوی مرو ببرند.
این کارشناس مذهبی ادامه داد: امام رضا(ع) در اين سفر تاريخى، هر جا که توانست کوشيد تا مردم را با اسلام، قرآن، تشيع، اخلاق اسلامی، آرمان‌هاى دينى و احکام مذهبى آشنا سازد، از جمله مهم‌ترين فرازهاى اين سفر، توقف امام در نيشابور و سخن تاريخى ايشان در جمع گروه بسيارى از مردم و حديث شناسان اين شهر است.
وی خاطرنشان کرد: مأمون که روزبه‌روز گرايش بيشتر مردم به امام رضا(ع) را می‌ديد، در برابر هم‌مسلکان خود، يعنى خاندان عباسى هيچ بهانه‌اى نداشت، تصمیم به شهادت آن حضرت گرفت و لذا ایشان را به وسیله زهر در در روز جمعه، آخر ماه صفر سال 203 هجرى قمرى به شهادت رساندند.
انتهای پیام/
