به گزارش
صدای بلوچ، در دوران رژیم طاغوت امنیت شهرها، روستاها و نقاط مرزی توسط شهربانی ها و ژاندارمری ها اداره میشد، اما به دلیل گماردن افراد بی لیاقت و بی تدبیر در راس این نهادهای نظامی، امنیت مقوله ای نایاب در نقاط مختلف کشور و به خصوص مناطق مرزی کشور بود.
ویدی عبداللهی(جمشیرزهی) از معتمدان و ریش سفیدان بلوچ در گفتگو با خبرنگار
صدای بلوچ اظهار کرد: در دوران پهلوی «امنیت» کلمه ای بی معنی در منطقه سیستان و بلوچستان بود.
وی افزود: به گونه ای که اشرار و قاچاقچیان به راحتی جولان می‌دادند و دست به هر جنایت و عمل ننگینی می‌زدند.
این معتمد بلوچ تصریح کرد: در دوران پهلوی قاچاقچیان با کاروان شتر وسایل و اقلام قاچاق خود را به راحتی از نقطه ای به نقطه دیگر جابجا میکردند اما هیچ نظامی جلوی آنها را نمی گرفت.
وی ادامه داد: در آن دوران اشرار به راحتی دست به ناامنی می‌زدند و سارقان به سرقت مشغول بودند و گویا هیچ اراده ای برای این مخلان امنیت نبود.
عبداللهی تصریح کرد: اما با پیروزی انقلاب اسلامی، ورق برگشت سپاه پاسداران، کمیته انقلاب و سایر نهادهای نظامی و انتظامی با تقدیم صدها شهید و جانباز امنیت را برای ما در این منطقه به ارمغان آوردند.
وی گفت: برای استقرار امنیت پایدار در این منطقه چه بسیار جوانان و پاسدارانی در خون غلتیدند.
این معتمد بلوچ خاطرنشان کرد: خدا را شکر اکنون پس از چهل سال امنیت و آرامش را به چشم خودمان در سیستان و بلوچستان می بینیم.
امیر سرتیپ منوچهر نجفدری فرمانده ژاندارمری کشور در سال ۵۸ و در دهه شصت در کتاب خاطرات خود (پشت دروازه های شهر) می گوید در دوران پهلوی قاچاقچی ها به راحتی و بدون اینکه مزاحمتی از سوی ژاندارمری که کنترل مرزها به عهده اش بود، به وجود بیایید به امر قاچاق مبادرت می ورزیدند.
وی همچنین بیان می کند: اعلم از سران فاسد رژیم پهلوی که اداره سیستان و بلوچستان در دوران پهلوی بر عهده اش بود به قاچاقچی ها اجازه داده بود که به راحتی به قاچاق بپردازند، اگر هم در اندک مواردی مامور پاکدستی در ژاندارمری پیدا میشد که با قاچاق مبارزه کند، با این مامور برخورد می کردند.
مرحوم سرتیپ نجفدری در بخش دیگری از کتاب خود می گوید: در دوران پهلوی و در اوایل انقلاب اسلامی قاچاقچیان با کاروان های شتر وسایل قاچاق (مواد مخدر، سیگار و ...) را به راحتی از آنسوی مرزها به داخل کشور ما جابجا میکردند.
وی در ادامه این کتاب می گوید: در ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی قاچاقچیان به تنهایی نبودند بلکه اشرار و گروهک های تروریستی هم بودند که با دریافت مبالغی از سرویس های جاسوسی کشورهای غربی و رژیم بعثی عراق به ناامنی در شهرهای سیستان و بلوچستان می پرداختند.
سرلشکر عراقی وفیق السامرایی از بعثیون فراری در دوران رژیم صدام در کتاب «ویرانی دروازه شرقی»(صفحه ۵۷) که خاطرات جنگ هشت ساله و تجاوز صدام و رژیم بعث عراق علیه کشورمان است از حمایت رژیم بعثی عراق از اشرار در اوایل پیروزی انقلاب اسلامی می گوید: «رژیم بغداد چنین احساس می کرد که با سرنگونی رژیم... در ایران، رژیم دیکتاتور ظالم تر و جنایتکارتر عراق نیز سرنگون خواهد شد و یا مناطق جنوبی عراق تحت تاثیر شدید رویدادهای ایران قرار خواهد گرفت.
بنابراین اگر تشنجات و بحران حاکم بر روابط عراق و رژیم انقلابی ایران به داخل هدایت نشود، این بحران به داخل عراق سرایت خواهد کرد. رژیم بعثی عراق به این نتیجه رسیده بود فرصت طلایی لازم برای رهایی از نفوذ ایران در ایران در عراق و زمینه های لازم برای ابطال معاهده ۱۹۷۵ الجزایر و بازگرداندن حاکمیت و سلطه کامل بر اروند رود، بر مبنای معاهده ۱۹۳۷ و تعدیل خط مرزی و پشتیبانی از عرب های اهواز به منظور شروع یک انقلاب و آزاد شدن از تابعیت ایران و برانگیختن آتش فتنه های قومی در بلوچستان و کردستان و آذربایجان ، به منظور سرنگونی رژیم جدید ایران و از هم پاشیدن دولت ایران فراهم شده است.»
البته این سرلشکر فراری بعثی در بخش دیگری از کتاب خود هم به حمایت صدام حسین از شرارت ها در منطقه سیستان و بلوچستان اشاره می کند.
اما از این سو سپاه پاسداران انقلاب اسلامی‌و سایر نیروهای نظامی و انتظامی با تقدیم صدها شهید و جانباز توانستند امنیت و آرامش را به دروازه های شرقی کشور بیارند.
امنیت و آرامشی که اکنون شاهد آن در جای جای استان سیستان و بلوچستان شاهد آن هستیم نتیجه رشادت و از جان گذشتگی نیروهای جان بر کف نظامی و انتظامی در چهار دهه پس از پیروزی انقلاب اسلامی بوده است.
انتهای پیام/
